Weblog 17-07-21 :

Ik heb het plan opgepakt om eens in de zoveel tijd wat wetenswaardigheden over mijn duiven te vertellen. Over wat mij bezig houd met betrekking tot mijn duiven etc. 

Zoals misschien wel bekend neem ik geen deel aan wedstrijden maar heb mij volledig toegelegd op het kweken van postduiven. Met name de Jellema duif in zijn algemeen heeft mijn grote interesse. Gefascineerd dat ik ben van de wielersport en dan met name de Tour de France, zo heb ik dit ook met de marathonvluchten met postduiven. Ik vergelijk deze twee disciplines dan ook met elkaar. De vitesseduif is de sprinter onder de wielrenners en de klimmers in de Tour de France zijn de marathonvliegers in de postduivensport. In de atletiek zijn dat de gespierde atleten voor de sprint en de iele atleten voor de marathon. Het is vooral het duurvermogen en het kararkter om zo snel mogelijk naar huis te willen vliegen wat mij aanspreekt. De heroïek van een marathonvlucht, vergelijkbaar met een zware bergetappe in de Tour de France, Giro of de Vuelta...

In de loop der jaren heb ik een mooie verzameling (soort Jellema) bijeen gebracht al zeg ik hetzelf. Ik zoek nog regelmatig het internet af voor nieuwe versterking van mijn duivenbestand. Met name het zoeken op zich is al bijna een uit de hand gelopen hobby geworden. Je krijgt er handigheid in en dat kan af en toe best wel eens goed van pas komen. Ik pluis de stambomen van de kopduiven volledig uit die met name het "Jellema" bloed in de aderen hebben. Zodoende probeer ik weer iets goeds aan te schaffen wat past in mijn kweekfilosofie. Uit welke lijnen bepaalde topduiven zijn gekweekt en ik probeer deze dan zo goed en kwaad als het kan te kopiëren.

Het kweekseizoen 2021 nadert zijn eind en eerlijk gezegd begin ik het wel een beetje beu te worden. Dit jaar ging met name de 1e ronde niet naar wens. Teveel eieren die onbevrucht waren. Net in de periode dat er in februari bijna lenteachtige temperaturen waren heb ik de koppels samengezet. Het werd een gekkenhuis en de doffers gunden van elkaar niet het "pleziertje" wat uiteindelijk tot teveel onbevruchte eieren heeft geleid. De 2e ronde ging weer bijna perfect en de rondes daarna idem dito.

Ik heb een directe zoon uit Jellema zijn legendarische topkoppel "Orion" x "Mirna" op mijn hok zitten sinds de zomer van 2017.

Deze oude "Knar" zoals ik hem noem is in 2006 geboren en heeft nu de acceptabele leeftijd van 15 jaar bereikt. Enkele van zijn broers en zussen zijn van supberbe klasse zoals : "Nirvana" , "Sophie" , "Pallas" , "Witstaart" , "Iceman" , "de 603" en de "894".

 Zoon "Orion" x "Mirna"

Aangezien ik in de zomer van 2017 op internet twee jongen van hem tegen kwam heb ik in eerste instantie alleen deze twee jongen uit hem genomen. Ik kreeg "de Knar" ook in handen en dacht van deze moet ik hebben.

"Niet te koop" zei Derk Huls, de verkopende partij die destijds al zijn fondduiven van de hand deed en dan met name zijn Jellema duiven. Een dag later opnieuw geappt of het toch niet mogelijk was deze oude doffer over te nemen. En ja ... de kogel was door de kerk. Wederom een rit naar het verre noorden naar Derk en daar "de Knar" mee naar huis genomen. Het was reeds september en heb hem eerst rustig laten wennen. Maar dat rustig laten wennen bleek niet nodig te zijn. In no-time ontpopte hij zich als de baas van het hele hok. De jongere doffers legden het af tegen hem. En nu anno 2021 is hij nog steeds de baas maar zijn hegemonie wordt wel minder.

In 2018 koppelde ik hem voor het eerst aan een kleindochter van "New Laureaat" X het "MG430" en "Orion"  bloed via Benno Kastelein. Ik hoopte vooraf op misschien sporadische nakweek van hem, maar wat bleek in dat jaar waren alle eieren bevrucht uit vier rondes kweken. Als een veldmaarschalk zit hij op het nest en is slechts door flink aandringen van zijn duivin van het nest af te krijgen.

In 2019 verliep het iets minder met de bevruchting maar toch nog een zestal eruit kunnen kweken. Ik heb hem toen gekoppeld aan zijn eigen dochter om zijn bloed te verankeren.

In 2020 is zijn duivin mij ontsnapt wat ook zijn eigen dochter was. Toen had ik even geen duivin voor hem maar heb een dochter van hem uit het jaar daarvoor teruggehaald om aan hem te koppelen. Ook nu weer een viertal jonkies als nageslacht op de wereld gezet.

Halverwege 2020 begon de ouwe wat te manken. En dit jaar heb ik hem gekoppeld aan een inteelt "Orion" duivin welke als grootvader aan weerskanten de "Orion" heeft. Dus dubbele inteelt "Orion". De paring op zich verliep moeizaam doordat "de Knar" moeite heeft om op de duivin te springen. Maar toch is het gelukt om twee nieuwe nazaten te "creëren".

Ondertussen is hij de grootvader van de 2e NPO Friesland Perigueux 2020 ( 967 km ) tegen 1717 duiven
2e in de Sector IV tegen 2853 duiven
1e NIC Drachten tegen 607 duiven
 

Ik vrees dat dit zijn laatste twee jonkies zijn geweest. De toekomst zal het leren ...

Tot een volgende log ...